انوشه !

شبی غمگین٬شبی بارونی و سرد

مرا در غربت فردا رها کرد

دلم در حسرت دیدار او ماند

مرا چشم انتظار کوچه ها کرد

به من می گفت تنهایی غریب است

ببین با غربتش با من چه ها کرد

تمام هستیم بود و ندونست

که در قلبم چه آشوبی به پا کرد

و او هرگز شکستم را نفهمید

اگر چه تا ته دنیا صدا کرد 

اما عزیز دل روحت شاد

زندگی

 

زندگی ادامه دارد . امروز با ما  

و یکی از فردا ها بدون ما خواهد گذشت.

فرصت دیدن زیبایی ها و دوست داشتن دیگران را  

برای فردا نگذاریم.

دعایی در ماه مبارک

  

 

چند نکته

در نظر مردم سخن سنج 

 قدر سخن  

بیش از گنج است . 

                                                       بزرگمهر  

 

اعتقاد و نیاز

                                  

 چه خـــوش است  

حال مرغی  

که 

 قفس  

ندیده باشد ...