مـعـبـــودا

در امتداد نگاه تو ، لحظـــه هــای انـتـظـــار  

شــکـسـتـه مـی شــود  

و بـغـض تـنـهـــایـی ام مـغـلــوب  

وجــود تـــو مـی شــود  

ای مـعـبـــــود !

خدایا

زحالا تا به فردا گویم اما       زمیخانه دلی پر غصه دارم

 

که می نوشم ولی می را بریزم      از این دنیا به غیر از درد ندارم

خدای من

فـقــدان

یــار بی وفـا

چـنـــان زد آتـشــم بــا بـی وفـــــایی  

کــه  بـیــــزارم   دگــــر   از آشـنایی 

می رسـد روزی کــه بی من لـحـظــه هـا را سـر کـنـی 

می رسـد روزی  کــه مـــــرگ عـشـــق را  بـــاور کـنـی 

می رسـد روزی کــه  تـنـهـــــا در کـنـــــار  عـکــس مـن  

نـامــــه هــای کـهـنـــه ام  را مــو بــه مــو از بـــر کـنـی 

                             خدا حافظ