از نوشتن سلام تا نوشتن بدرود ،
فرصت زیادی نیست .
خط خطی هایم را به نام زندگی می نویسم .
گاهی با طعم لبخند و گاهی با تلنگری تلخ .
مهم نوشتن است ، که برای من چون نفس عزیز است.
در این روزهای فصل سرد زمستان ،
دلگرمم به بودن همه ی آن چیزهایی که زندگی ام را رنگ می زند
درست مثل بازی رنگ ها در پاییز ،
تو نیستی ، اما خاطراتت برایم رنگ رنگ است ،
دلگرمم به این که شاید تا نوشتن بدرود یک بار دیگر ببینم و ببویم
دو یاگاری عزیزت را ،
دلگرمم به این که منهم در این جا مقیم نخواهم شد .