انــوشـــه
یـــاد نــــامــه از یـگ گــــل پـرپـرشــدهانــوشـــه
یـــاد نــــامــه از یـگ گــــل پـرپـرشــدهدرباره من
بنویس نام مرا در کف دستت
ای دوست تا به هنگام قنوتت
نبری از یادم .
ادامه...
یــار بی وفـا
چـنـــان زد آتـشــم بــا بـی وفـــــایی
کــه بـیــــزارم دگــــر از آشـنایی
می رسـد روزی کــه بی من لـحـظــه هـا را سـر کـنـی
می رسـد روزی کــه مـــــرگ عـشـــق را بـــاور کـنـی
می رسـد روزی کــه تـنـهـــــا در کـنـــــار عـکــس مـن
نـامــــه هــای کـهـنـــه ام را مــو بــه مــو از بـــر کـنـی
خدا حافظ
نکـتــــــه
مــا لـعـبـتـگـــانـیـم وفـلـک لـعـبـت بـــاز
از روی حـقـیـقـتــی نـه از روی مـجــاز
یک چـنــد در ایـن بـســاط بـازی کــردیـم
رفـتـیــم بـه صـنـدوق عـدم یـک یـک بــاز
.حکیم عمر خیام»
الْهی
الـهی چــه زیــبــــاسـت ایـــام دوســــتـان تــــو بـــا تـــو!
چــه نـیـکــوسـت مـعـامـلـت ایـشــان در آرزوی دیـدار تـــو!
چــه خـوش اسـت گـفـت وگـوی ایـشـان در راه
جـسـتـجــــوی تـــو!
وچـه بـزرگـوار اسـت روزگـار ایـشـان در سـر کـار تــــو!
حـق یــارتـــــان
ایـــزدا
مـن بـی تـــو دمـی قـــــــرار نـتــوانـــم کـــــرد
احـســـان تـــــرا شــــــــمـار نـتــوانـــم کـــــرد
گـــر بــر ســــر مـن زبــــان شــود هــر مـویـی
یـک شــکـر تـو از هـــــزارنـتـــوانـــم کــــرد